Muzyka, strategia i walka, czyli jak zrozumieć rocking. Cześć II

 

Wykorzystaj dźwięk … muzyka w rockingu

 

Instrument ma wiele różnych dźwięków i jeśli potrafisz je usłyszeć, to uda Ci się wyrazić to swoim funkowym ruchem. – Aya (Mighty Zulu Kingz)[1]

Taniec i muzyka to jedność, gdyż gdyby nie synchronizacja ciała z dźwiękiem, mógłby on być wyłącznie pustym ruchem. Muzyka zatem odgrywa istotną rolę w każdym rodzaju tańca, a w szczególności rock dance.

Najważniejszą kwestią jest dobra znajomość muzyki, to właśnie dzięki temu możemy kreatywnie podejść do jej interpretacji i nie dać się zaskoczyć. – Bożna (Rock’n’Raw) [2]

Rock dance jest jednym z nielicznych stylów, w których zawodnicy tańczą ze sobą do całego utworu. Dzieje się tak zwłaszcza w przypadku pojedynków odbywających się w apache line. Znając piosenkę rocker wie, kiedy wykonać freestyle, w którym momencie zaczyna się break, jakich dźwięków użyć do tworzenia burnów oraz jak rozłożyć swoją energię, by zachować siłę. Bez tej wiedzy można łatwo się pogubić.

Szukam tańca do rytmu, jerków, freestylu i burnów pełnych kreatywności i zgodnych z charakterem utworu[3] – King Uprock (Dynadty Rockers)

 

W rockignu znajomość utworów, dla wielu, stoi na pierwszym miejscy, gdyż odpowiednie wykorzystanie tej wiedzy umożliwi tancerzowi uzyskanie jedności z muzyką. Można to osiągnąć poprzez akcentowanie słów, linii melodycznych, dźwięków oraz instrumentów. Dzięki temu rocker może zaprezentować swoją charyzmę, skupić na sobie uwagę publiczności, przejąć kontrolę nad bitwą i spalić przeciwnika. Takie umiejętności są niezwykle ważne w apache line.

 

Poczuj esencją w … apache line

 

Rocking ma to do siebie, że w każdej chwili inny rocker może Cię zaczepić, dlatego wchodząc do koła czy apache line musisz być gotowy na bitwę[4] – Kostek (Rock’n’Raw)

Cypher to domena większości stylów street dance. Miejsce, w którym odbywają się call out, eliminacje i bitwy, ale także wspólna przestrzeń, do dzielenia się energią. W rockignu cyphery również występują, jednak bardziej powszechny jest apache line.

Apache Line pochodzi z kultury gangów, z czasów gdy warunkiem dostania się do grupy było przejście przez linię. Każdy nowy członek musiał sprostać wyzwaniu polegającemu na przebiegnięciu przez linię złożoną z członków gangu, którzy go atakowali po wejściu w apache line. Jeśli nowicjuszowi udało się przetrwać, nie upaść i przejść przez linię, wtedy  mógł dołączyć do gangu. Teraz rockerzy używają apache line, by walczyć ze sobą[5] – Ringo (Mastermind Rockers)

Dawniej linia była próbą siły i wytrzymałości, którą musieli przejść nowi członkowie gangu. Ze względu na historię, rockerzy zapożyczyli ten element tworząc apache line złożony z tancerzy, którzy dobierają się w pary i walczą, ze sobą tańcząc do całego utworu.

Widzisz, kobiety bardzo lubiły oglądać rockerów kiedy tańczą, więc jeżeli ktoś poniżył kogoś innego w tańcu, zazwyczaj robiło się ostro. W East New York większość bitw kończyła się bójką[6] – PJAY71 (Forver We Rock)

 

Nierzadko walki w apache linie bardziej przypominały bójki, niż social dance, stając się przez to przyczyną awantury. Uderzenie, szturchnięcie lub samo „spalenie” przeciwnika niejednokrotnie doprowadzało do agresji. Stąd też rockerzy zaczęli stosować zasadę „no touching”.

W walce nie powinniśmy się dotykać, gdyż musimy się szanować. Charakter tego tańca sprawiał, że na początku dużo osób się uderzało, co doprowadzało do bójki[7]. – King UpRock (Dynasty Rockers)

 

Rocking jest jednak na tyle dynamicznym i porywczym tańcem, że czasem zawodnikom trudno jest zapanować nad emocjami i reakcjami. Wtedy nawet niechcący można doprowadzić do kontaktu fizycznego. W takiej sytuacji warto wiedzieć jak się zachować.

Wyobraź sobie, że masz walkę na Brooklynie, na którym przeciwnik jest regionalnym championem i przypadkiem Cię kopnie. Co wtedy robisz? Przerwiesz walkę? Powiesz „ej,  nie wolno, bez dotykania”? To ulica[8]. – Kostek (Rock’n’Raw)

Niezwykle ważne jest opanowanie i kontrola, gdyż wchodząc w apache line tancerze powinni się szanować i hamować złość wywołaną przegrywaniem bitwy. Należy umiejętnie odnajdywać się w każdej sytuacji, samodzielnie kierować bitwą, panować nad dynamiką oraz wykorzystywać burny i jerki, w taki sposób, by nie uderzyć przeciwnika. Wchodząc w apache linie warto pamiętać, że dobra bitwa, to również dobra zabawa.

 

Good fight and good fun

 

Rock Dance to taniec wojenny. Musisz umieć tańczyć i walczyć. Nie chodzi o sam freestyle przed lustrem i zbieranie laików na Instagramie. Jest to korelacja twoich umiejętności i zrozumienia, jak z nich korzystać – FT (Dynasty Rockers / For The Rock / All The Most)

 

Członek Dynasty Rockers i założyciel For The Rock mówi wprost – rock dance to taniec bitewny. I  trudno się z tym nie zgodzić, gdyż sam taniec zapoczątkowany został przez gangsterów i rozwinięty przez ulicznych tancerzy. Stąd też głód walki jest jednym z głównych motorów napędowych, dla wielu rockerów.

Rocking opiera się na rywalizacji a jego głównym elementem zawsze będzie bitwa (…) wiadomo że rocking to też taniec więc bardzo ważna jest muzykalność. Jednak moim zdaniem dobrze jest mieć głód walki[9] – Kostek (Rock’n’Raw)

 

Podejmując zatem wyzwanie należy przygotować się na serię obraźliwych gestów, próbę przejęcia kontroli bądź zastraszenia, a nawet możliwe odepchnięcie lub uderzenie. Pomimo jednak tej całej otoczki bojowości i agresywnego stylu, warto pamiętać:

… , że to też czysta zabawa, myślę, że humor i pozytywna energia uczestnika pomaga utrzymać przychylność tłumu[10]. – Bożna (Rock’n’Raw)

 

Walka może być dobra lub zła, jednostronna lub wyrównana, nudna lub widowiskowa, pełna historii lub bezsensownych gestów. Jednak przede wszystkim powinna być dobrą zabawą, zarówno dla tancerzy, jak i publiczności. Wielu rockerów wchodzących w apache line szuka konfrontacji, nie oznacza to jednak bezsensownej agresji. Dzieje się tak, gdyż rocking to przede wszystkim taniec. Taniec oparty na freestylu, jerkach, burnach i strategii.

Świadoma walka, czyli strategie prowadzenia bitwy

 

Walka wymaga od Ciebie stałej obserwacji przeciwnika i jego poczynań. Jednocześnie musisz skupić się na muzyce rozkładając ją na części pierwsze[11]. – Kostek (Rock’n’Raw)

 

Strategia i jej umiejętne wykorzystanie wymaga od tancerza umiejętności, doświadczenia, opanowania, dystansu, radzeniu sobie ze stresem oraz znajomości muzyki. Większość rockerów korzysta z własnego trybu działania, którym niechętnie się dzieli, jednak bazując na obserwacji i poradach przywołać można kilka taktyk.

Istnieją różne sposoby prowadzenia bitwy. Pierwszym jest bezpośredni atak i narzucenie przeciwnikowi swojego tempa. W tym przypadku atakujesz pierwszy, przejmujesz inicjatywę, nie dajesz czasu do zastanowienia się i od początku do końca prowadzisz bitwę[12] – Swiss Rock (Mastermind Rockers)

 

Powyższa strategia opiera się na przejęciu pełnej kontroli nad pojedynkiem. Zawodnik od początku do końca prowadzi atak, pali przeciwnika i stara się narzucić własny styl tańca. Taktyka ta może okazać się skuteczna, pod warunkiem, że zawodnik potrafi utrzymać dynamikę oraz dokładnie wie, w którym momencie pojawi się dźwięk, który wykorzysta.

Drugi sposób to wyczekiwanie na przeciwnika. Dość ryzykowny, gdyż wpierw odpowiadasz na ruchy przeciwnika i czekasz, aż ten popełni błąd. Gdy już znajdziesz jego słabość, wtedy pewnie atakujesz i spalasz przeciwnika[13] – Swiss Rock (Mastermind Rockers).

 

Kolejna taktyka wymaga od tancerza opanowania i umiejętności obserwacji. Przez większość czasu zawodnik używa jedynie bloków i pozornie odpuszcza walkę. W rzeczywistości jednak analizuje, czy jego przeciwnik dobrze zna utwór, jakie wykonuje burny, kiedy się odsłania i czy jest opanowany. Gdy już rozgryzie swojego rywala, wtedy atakuje wykorzystując wszystkie jego słabości. Może to nastąpić wraz z nieoczekiwanym wejście breaków lub instrumentów.

Ważne, by nie dać się wciągać w historię przeciwnika,  dlatego warto trzymać dystans w rozumieniu robieniu jerków i burnów, bez wchodzenia w strefę przeciwnika[14] – Misza (Rock’n’Raw)

 

Metoda członka Rock’n’Raw to kontrstrategia na pierwszą taktykę. Chcąc uwolnić się od ciągłego atakowania zawodnik może m.in. trzymać dystans oraz ignorować lub blokować burny przeciwnika, realizując przy tym własną strategię. Intrygujący sposób na utrzymanie dystansu i zdezorientowanie rywala ma również KateRock (Rock Sisters).

Tańcząc w towarzystwie facetów podkreślam różnicę płci i nie ma w tym nic dziwnego, gdyż mężczyźni i kobiety poruszają się inaczej. Można to wykorzystać, gdyż wielu facetów spodziewa się zaciętej bitwy pełnej burnów, a trafia na zalotnego rywala, który przyjmuje ich atak z uśmiechem na ustach i nic sobie z tego nie robi. Gdy taki zawodnik zorientuje się, że typowa strategia oparta na burnach nie działa, wtedy zaczyna się gubić[15]. – KateRock (Rock Sisters).

Strategia Kate opiera się na podkreślaniu swojej kobiecości poprzez spokój, delikatne ruchy, dwuznaczną reakcję oraz zalotny uśmiech. Im mocniej przeciwnik atakuje, tym bardziej jest wyśmiewany lub lekceważony. Widząc, iż każdy bezpośredni atak kontrowany jest uśmiechem, w pewnym momencie przeciwnik może się pogubić i stracić kontrolę nad sytuacją. To dowodzi, iż nie trzeba mocno atakować, by wytrącić rywala z równowagi.

Osobowość i życiowe doświadczenie sprawia, że dany rocker jest wyjątkowy. Myślę że to dotyczy nie tylko rockingu, ale też każdej innej kategorii tańca[16] – Aya (Mighty Zulu Kingz)

 

Powyższe taktyki to tylko niektóre przykłady, gdyż w rzeczywistości każdy dobry rocker opiera swój taniec na własnej strategii, którą wykorzystuje w danym momencie. Niezwykle ważną rolę odgrywają tu umiejętności, doświadczenie, muzykalność, ale też indywidualność. Chcąc stworzyć własny styl i własną strategię należy zachować własny charakter i własne „ja”.

 

Wejdź w linię i zrób to dobrze!

 

Nie martw się o ludzi, tylko skup na muzyce, na swoich burnach i przebij przeciwnika. Jeśli ludzie poczują jak tańczysz, wtedy za Tobą pójdą[17] – King Uprock (Dynasty Rockers)

 

Rocking daje tancerzom indywidualne podejście do tańca i możliwość kreacji własnego stylu. Podobnie jednak jak każda inna forma tańca, rock dance, ma pewne ramy i zasady, których przestrzeganie da możliwość zaprezentowania piękna tego tańca. Chcąc w pełni ukazać charakter rockingu nie wystarczy nauczyć się kilku ruchów. Należy je zrozumieć na tyle, by móc nawiązać pełny kontakt z drugim tancerzem.

Uwielbiam palić przeciwnika …  jednak prawdziwy sens w rockigu to więź z partnerem, który jest naprzeciwko Ciebie. Rock dance to prawdziwy taniec, w którym możesz tańczyć z drugą osobą. Dzielić z nią parkiet, muzykę i ruchy[18] – Jacky Burnz (Mastermind Rockers)

 

Dzięki znajomości utworu, opanowaniu, obserwacji, kontroli i strategii możliwe jest nawiązanie dialogu z przeciwnikiem. Odbywa się to poprzez wzajemne reagowanie na movesy, wspólne wykonywanie jekrów oraz tworzenie, wykorzystywanie, przyjmowanie i reagowanie na burny. Jeśli zawodnicy zaczną w przejrzysty sposób odpowiadać na swoje ruchy, wtedy może dojść do prawdziwej konwersacji. Gdy dodamy do tego odpowiedni groove i flavour, wtedy będziemy mieli piękno rockingu.

Dobrego rockera wyróżnia to, że potrafi poczuć w sobie rock, a  jego ruchy są pochodną uczuć. Brzmi to banalnie, ale jednak dużo ludzi robi pewne ruchy, gesty, przypominające rocking , jednak nie idzie za tym prawdziwe uczucie, jedynie naśladownictwo tego co zobaczyli gdzieś w Internecie. To jest jak z muzyką blues, niby opiera się na paru podstawowych akordach, jednak każdy dobry bluesman gra inaczej. Po prostu musisz to poczuć, to musi płynąć od Ciebie[19]. – Andy (Rock’n’Raw)

 

Rocking to taniec z długą historią, bogatą kulturą, nieograniczoną ilością ruchów oraz specyficznym charakterem. Styl należący do kultury street dance, który zawsze rozwijał się z boku. Taniec pozornie przypominający bójkę, w której jednak góruje doświadczenie, opanowanie, strategia i umiejętności. Wchodząc w apache line należy przygotować się na bitwę, ale nie można też zapominać o swoim charakterze i dobrej zabawie.

 

Adrian Bartoszewicz

Idealną okazją do zobaczenia rock dance na żywo jest nadchodzące „Rock’n’Raw 4th Anniversary”, które odbędzie się już 7 grudnia w Warszawie w „Lokalu na Mokotowie”. 

LINK DO WYDARZENIA 

[1] Materiały własne

[2] Materiały własne

[3] Materiały własne

[4]  „Wywiad z Kostkiem”, dostępny w „Magazyn VAIB”, 8, 2016

[5] Materiały własne

[6] Wywiad z PJAY71, dostępny na stronie http://rockdancepoland.blogspot.com/

[7] Materiały własne

[8] „Wywiad z Kostkiem”, dostępny w „Magazyn VAIB”, 8, 2016

[9] „Wywiad z Kostkiem”, dostępny w „Magazyn VAIB”, 8, 2016

[10] Materiały własne

[11]  „Wywiad z Kostkiem”, dostępny w „Flava Magazine”, 1, 2012

[12] Materiały własne

[13] Materiały własne

[14] Materiały własne

[15] Materiały własne

[16] Materiały własne

[17] Materiały własne

[18] Materiały własne

[19] Materiały własne


Komentarze